25 Ekim 2009 Pazar
Göğsüne yatmışken ben, kalp atışlarını dinlerken...
"Görür müyüm seni 5 yıl sonra acaba?" diye sorduğumda "Hımm, neden olmasın" diye mırıldanırken sen...
"Acaba?" dedim içimden...
Umutlanmamak için öyle bastırmışım ki kendimi, öyle güvensizim ki birlikte yürüyebileceğimize dair geleceğe; "Böyle olmayacağımızı nereden biliyorsun?" dediğinde omuz silkebildim ancak...
Götüme ne zaman yiyeceğim tekmeyi diye beklemekten sanırım... Hevesini alıp, sıkılacağın anı düşünmekten...
Derinde bir yerlerde canım öyle yanıyor ki, inanamıyorum bize...
Hem "biz" olamadık bile...
Yazık olan bir şeyler var!